การจัดการในโลกยุคไร้พรมแดน เตีรยมความพร้อมสู่ยุคใหม่ ปัจจุบัน

การจัดการในโลกยุคไร้พรมแดน

โลกในยุคไร้พรมแดน ประเทศต่างๆ เสมือนไร้ขอบเขตแต่ละประเทศจะเกาะกลุ่มรวมตัวกันมีความเป็นหนึ่งเดียวกันมากยิ่งขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นยุคที่ตลาดสินค้าและบริการต่าง ๆ ขยายวงกว้างเป็นตลาดรวมของโลกรูปแบบการจัดการก็จะมีความเปลี่ยนแปลงปรับเปลี่ยนไปตามสภาพของกาลเวลาการจัดโครงสร้างขององค์กรก็จะแตกต่างกันออกไปตามลักษณะความเหมาะสมกับงานที่องค์กรจะทำมากที่สุด


จากเหตุการณ์และกาลเวลาที่ผันเปลี่ยนไปแนวโน้มการจัดการในอนาคตมีความจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงและยืดหยุ่นเนื่องจากความต้องการของลูกค้า ผู้บริโภคเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา การค้าธุรกิจและการบริหารที่มีตำแหน่งทางการค้าได้มีการพัฒนา ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอสภาพทางเศรษฐกิจการเมืองการปกครองกระแสของการรับรู้รับทราบเป็นไปอย่างรวดเร็ว รุนแรงสามารถที่จะทำลายหรือสรรค์สร้างสังคมหน่วยงานองค์การภูมิภาครวมไปถึงประเทศนั้น ๆ ได้ด้วย เนื่องจากความเป็นแห่งโลกาภิวัตน์แล้วเมื่อสังคมวัฒนธรรมประเทศต่าง ๆ ที่ไร้ขอบเขตจำกัดอาณาบริเวณเขตพรมแดนของตนเองแล้วก่อให้เกิดประเทศต่าง ๆ จะเริ่มปรับตัวเอง(ประเทศ)เป็นการแบ่งงานกันทำและจะแข่งขันการผลิตสินค้า มีการค้าขายระหว่างประเทศมากมายยิ่งขึ้นกระจายออกไปอย่างกว้างขวางผู้บริหารในแต่องค์กรทุกรูปแบบจะเผชิญกับโอกาสและอุปสรรคในตลาดโลก ขณะเดียวกันจะมีผู้คนบุคคล มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ในความเป็นผู้ประกอบการค้าการผลิตสินค้า การขนส่งการบริการฯลฯ ทุกรูปแบบโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้นำหรือผู้บริหารองค์การจะต้องมีความคิดจิตสำนึกของความเป็นผู้ประกอบการด้วยได้แก่การแสวงหาโอกาส ความคิดริเริ่ม การศึกษาค้นคว้า การติดตามสภาพสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป พยายามปรับตัวสร้างความยืดหยุ่นในองค์กรของตนเองเพื่อเป็นการสร้างองค์กรของตนเองสามารถยืนหยัด ประสบความสำเร็จและเจริญก้าวหน้าไปตลอดกาล แม้นแต่องค์การหรือหน่วยงานภาครัฐบาลต่าง ๆ ที่ดำเนินการไม่แสวงหากำไรก็ตามจะต้องปรับบทบาทภารกิจ พันธกิจ หน้าที่ขององค์กรเสียใหม่เพื่อความอยู่รอดขององค์การหรือหน่วยงานทำนองเดียวกันนั้นเองจะมีการจัดการรูปแบบใหม่เกิดขึ้นที่อาศัยสื่อสารทางเทคโนโลยีทางอิเล็คทรอนิคที่เป็นรูปแบบ E-Business หรือ E-commerce (Mangement in an E-Business World) เป็นรูปแบบต่าง ๆ ที่หลากหลายทางธุรกิจดำเนินการซื้อขายแลกเปลี่ยนธุรกรรมใด ๆ อื่น ๆ ได้โดยการติดต่อกันทางการสื่อสารทุกรูปแบบโดยที่ผู้ซื้อสินค้าติดต่อซื้อขายสินค้าจากผู้ขายสินค้าโดยที่ไม่สามารถจับต้องสินค้าเพียงแต่เป็นกำหนดคุณภาพกำหนดรูปแบบรายการ กำหนดคุณภาพเฉพาะแล้วปีการติดต่อทางการสื่อสารเท่านั้นเอง ในขณะที่ทางด้านแรงงานจะมีความหลากหลายมากมายของการใช้แรงงานประกอบไปด้วยเพศ เชื้อชาติ ชาติพันธ์ อายุ โครงสร้างของประชากร เปลี่ยนแปลงไปจะมีประชากรที่สูงอายุมากขึ้น ผู้สูงอายุมากขึ้นเนื่องจากวิวัฒนาการทางการแพทย์ สาธารณสุขมูลฐานของประชากรสูงขึ้น ทำให้ประชากรจำนวนผู้สูงอายุจะมากกว่า จำนวนประชากรแรกเกิดซึ่งมี

อัตราการเกิดลดน้อยลงส่งผลต่อโครงสร้างการบริหารจัดการที่จะต้องเปลี่ยนไปเป็นการจัดการผู้สูงอายุมากขึ้นอาทิเช่น การดูแลสุขภาพ ธุรกิจ ที่อยู่อาศัย การจัดการทางการแพทย์ ฯลฯจะก่อให้เกิดมีการอพยพของแรงงานระหว่างประเทศมากขึ้น การกีดกันชนกลุ่มน้อยบางกลุ่มหรือการกีดกันผู้หญิงในการปฏิบัติงานหรือการลดประชากรจะหยุดไป นอกจากนั้นแล้วจะเป็นการจัดการในเชิงคุณภาพโดยรวมมากขึ้น(Total Quality Management หรือTQM) เป็นการบริหารจัดการอีกรูปแบบหนึ่งที่ครอบคลุมกิจกรรมทั้งปวงที่จะตอบสนองความคาดหวังและความต้องการต่าง ๆ ของลูกค้าและชุมชนและเป้าหมายขององค์การได้อย่างมีประสิทธิภาพและคุ้มค่าที่สุดของการพัฒนาและใช้ประโยชน์สูงสุดจากศักยภาพของพนักงานทุก ๆ คนในอันที่จะมุ่งมั่นไปสู่การปรับปรุงคุณภาพอย่างต่อเนื่องเป็นการสร้างความมั่นใจโดยการมีมาตรการป้องกันไม่ให้ความผิดพลาดเกิดขึ้นโดยเริ่มตั้งแต่ขั้นการออกแบบและขั้นการดำเนินงานจนถึงขั้นที่ได้ผลผลิตออกมาจะมีคุณภาพตามมาตรฐานที่กำหนดไว้โดยที่ความมั่นใจนี้ต้องตั้งอยู่บนรากฐานของหลักวิชาข้อเท็จจริงหลักฐานเชิงประจักษ์และความสมเหตุสมผลเป็นสำคัญ นอกจากนี้ก็จะมีการนำผลการประเมินในทุกขั้นตอนมาใช้เพื่อการวางแผนออกแบบและการปฏิบัติเพื่อให้เกิดการปรับปรุงพัฒนาคุณภาพอย่างต่อเนื่องจากคำว่าลูกค้ารวมความไปถึงผู้ที่เกี่ยวข้องกับสินค้าหรือการบริการทุกฝ่ายทั้งภายนอกและภายในองค์การเช่น บุคลากรของธุรกิจหรือผู้ขายวัตถุดิบด้วยบุคลากรทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องจะต้องร่วมกันทำงานเป็นทีมงานเพื่อสร้างคุณภาพอย่างต่อเนื่องในการผลิตสินค้าหรือการบริการที่มีคุณภาพมิใช่เป็นการคอยตรวจสอบแก้ไขภายหลังในขณะเดียวกันองค์การหน่วยงานสถาบันจะเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้เป็นรูปแบบขององค์การในอนาคตที่จะต้องรับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงเป็นองค์การที่ขยายขอบเขตความสามารถในการสร้างอนาคตขององค์การอย่างต่อเนื่องโดยการเรียนรู้เพื่อความอยู่รอด(Survival learning) เพื่อกรปรับตัว(Adoptive learning) และเพื่อการเปลี่ยนแปลงผู้บริหารในองค์การแห่งการเรียนรู้จะต้องสนับสนุนให้บุคลากรทั้งหมดขององค์การมีศักยภาพในการเรียนรู้มีการแลกเปลี่ยนข้อมูลให้ทันสมัยผู้บริหารในองค์การแห่งการเรียนรู้จึงต้องรู้จักฟัง(Listen) จูงใจ(Motive) การสอนงาน(Coach) และการถนอมรักษา(Nurtur) พนักงานของตนแทนที่จะสั่งการหรือนัยหนึ่งต้องลดบทบาทตัวเองจากเจ้านาย(Boss) ลงเป็นหัวหน้าทีม(Team Leader)เพื่อจะใกล้ชิดกับลูกน้องมากขึ้นอย่างไรก็ตามในการปฏิบัติจะต้องมีจริยธรรมคุณธรรมประจำในการทำงานองค์การในอนาคตจะไม่เป็นเพียงสถานที่ผู้คนก้มหน้าก้มตาทำงานแลกกับค่าตอบแทนเท่านั้นแต่ควรเป็นสถานที่มีความหมายต่อจิตใจของพนักงานที่จะซึ่งจะให้ความรักความสามัคคีความอบอุ่นเอื้ออาทรต่อกันเหมือนเป็นที่อยู่อาศัยหลังที่ 2 เป็นที่รวมของจิตวิญญาณของพนักงานผู้บริหารองค์กรทุกระดับ ผู้บริหารองค์การอาจจัดให้มีการอบรมให้ความรู้ทางธรรมฝึกสมาธิปลุกจิตสำนึกการมีคุณธรรมจริยธรรมให้แก่พนักงานทุกระดับเข้าใจในสัจธรรมของชีวิตเพื่อให้องค์กรของหน่วยงานหรือสถาบันการทำงานเป็นที่ทำงานที่พนักงานเจ้าหน้าที่ทุกคนรู้สึกรักผูกพันเป็นความรู้สึกความเป็นเจ้าของสำนักงานและการทำงานที่เป็นสุขรวมไปถึงเป็นการสร้างจริยธรรมความรับผิดชอบต่อสังคมส่วนรวมและคุณธรรมทางธุรกิจวิชาชีพของตนเองรวมไปถึงของประเทศชาติด้วย

ดังนั้นจะเห็นว่าการเปลี่ยนแปลงของโลกยุคศตวรรษที่ 21 นี้ส่งผลทำให้การบริหารการจัดการจะต้องปรับเปลี่ยนเทคนิควิธีการการจัดการสมัยใหม่ให้ทันกับโลกในยุคนี้ด้วยผู้บริหารการจัดการในองค์การปัจจุบันจะต้องเรียนรู้ภาวการณ์เปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจสังคมวัฒนธรรมการเมืองการปกครองของแต่ละประเทศรวมไปถึงทั้งจะต้องรู้จักตระหนักถึงธุรกิจคู่แข่งขันซึ่งอาจจะมาจากประเทศใด ๆ ในมุมหนึ่งมุมใดของโลกได้ตลอดเวลาถ้าหากผู้บริหารองค์การไม่สามารถติดตามและวิเคราะห์ความเปลี่ยนแปลงของโลกเท่าทันเหตุการณ์แล้วผู้บริหารก็จะไม่สามารถบริหารจัดการให้องค์การของตนเองสามารถแข่งขันในโลกยุคศตวรรษที่ 21 นี้ได้เลย.





การจัดการในโลกยุคไร้พรมแดน

โลกในยุคไร้พรมแดน ประเทศต่างๆ เสมือนไร้ขอบเขตแต่ละประเทศจะเกาะกลุ่มรวมตัวกันมีความเป็นหนึ่งเดียวกันมากยิ่งขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นยุคที่ตลาดสินค้าและบริการต่าง ๆ ขยายวงกว้างเป็นตลาดรวมของโลกรูปแบบการจัดการก็จะมีความเปลี่ยนแปลงปรับเปลี่ยนไปตามสภาพของกาลเวลาการจัดโครงสร้างขององค์กรก็จะแตกต่างกันออกไปตามลักษณะความเหมาะสมกับงานที่องค์กรจะทำมากที่สุด


จากเหตุการณ์และกาลเวลาที่ผันเปลี่ยนไปแนวโน้มการจัดการในอนาคตมีความจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงและยืดหยุ่นเนื่องจากความต้องการของลูกค้า ผู้บริโภคเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา การค้าธุรกิจและการบริหารที่มีตำแหน่งทางการค้าได้มีการพัฒนา ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอสภาพทางเศรษฐกิจการเมืองการปกครองกระแสของการรับรู้รับทราบเป็นไปอย่างรวดเร็ว รุนแรงสามารถที่จะทำลายหรือสรรค์สร้างสังคมหน่วยงานองค์การภูมิภาครวมไปถึงประเทศนั้น ๆ ได้ด้วย เนื่องจากความเป็นแห่งโลกาภิวัตน์แล้วเมื่อสังคมวัฒนธรรมประเทศต่าง ๆ ที่ไร้ขอบเขตจำกัดอาณาบริเวณเขตพรมแดนของตนเองแล้วก่อให้เกิดประเทศต่าง ๆ จะเริ่มปรับตัวเอง(ประเทศ)เป็นการแบ่งงานกันทำและจะแข่งขันการผลิตสินค้า มีการค้าขายระหว่างประเทศมากมายยิ่งขึ้นกระจายออกไปอย่างกว้างขวางผู้บริหารในแต่องค์กรทุกรูปแบบจะเผชิญกับโอกาสและอุปสรรคในตลาดโลก ขณะเดียวกันจะมีผู้คนบุคคล มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ในความเป็นผู้ประกอบการค้าการผลิตสินค้า การขนส่งการบริการฯลฯ ทุกรูปแบบโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้นำหรือผู้บริหารองค์การจะต้องมีความคิดจิตสำนึกของความเป็นผู้ประกอบการด้วยได้แก่การแสวงหาโอกาส ความคิดริเริ่ม การศึกษาค้นคว้า การติดตามสภาพสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป พยายามปรับตัวสร้างความยืดหยุ่นในองค์กรของตนเองเพื่อเป็นการสร้างองค์กรของตนเองสามารถยืนหยัด ประสบความสำเร็จและเจริญก้าวหน้าไปตลอดกาล แม้นแต่องค์การหรือหน่วยงานภาครัฐบาลต่าง ๆ ที่ดำเนินการไม่แสวงหากำไรก็ตามจะต้องปรับบทบาทภารกิจ พันธกิจ หน้าที่ขององค์กรเสียใหม่เพื่อความอยู่รอดขององค์การหรือหน่วยงานทำนองเดียวกันนั้นเองจะมีการจัดการรูปแบบใหม่เกิดขึ้นที่อาศัยสื่อสารทางเทคโนโลยีทางอิเล็คทรอนิคที่เป็นรูปแบบ E-Business หรือ E-commerce (Mangement in an E-Business World) เป็นรูปแบบต่าง ๆ ที่หลากหลายทางธุรกิจดำเนินการซื้อขายแลกเปลี่ยนธุรกรรมใด ๆ อื่น ๆ ได้โดยการติดต่อกันทางการสื่อสารทุกรูปแบบโดยที่ผู้ซื้อสินค้าติดต่อซื้อขายสินค้าจากผู้ขายสินค้าโดยที่ไม่สามารถจับต้องสินค้าเพียงแต่เป็นกำหนดคุณภาพกำหนดรูปแบบรายการ กำหนดคุณภาพเฉพาะแล้วปีการติดต่อทางการสื่อสารเท่านั้นเอง ในขณะที่ทางด้านแรงงานจะมีความหลากหลายมากมายของการใช้แรงงานประกอบไปด้วยเพศ เชื้อชาติ ชาติพันธ์ อายุ โครงสร้างของประชากร เปลี่ยนแปลงไปจะมีประชากรที่สูงอายุมากขึ้น ผู้สูงอายุมากขึ้นเนื่องจากวิวัฒนาการทางการแพทย์ สาธารณสุขมูลฐานของประชากรสูงขึ้น ทำให้ประชากรจำนวนผู้สูงอายุจะมากกว่า จำนวนประชากรแรกเกิดซึ่งมี

อัตราการเกิดลดน้อยลงส่งผลต่อโครงสร้างการบริหารจัดการที่จะต้องเปลี่ยนไปเป็นการจัดการผู้สูงอายุมากขึ้นอาทิเช่น การดูแลสุขภาพ ธุรกิจ ที่อยู่อาศัย การจัดการทางการแพทย์ ฯลฯจะก่อให้เกิดมีการอพยพของแรงงานระหว่างประเทศมากขึ้น การกีดกันชนกลุ่มน้อยบางกลุ่มหรือการกีดกันผู้หญิงในการปฏิบัติงานหรือการลดประชากรจะหยุดไป นอกจากนั้นแล้วจะเป็นการจัดการในเชิงคุณภาพโดยรวมมากขึ้น(Total Quality Management หรือTQM) เป็นการบริหารจัดการอีกรูปแบบหนึ่งที่ครอบคลุมกิจกรรมทั้งปวงที่จะตอบสนองความคาดหวังและความต้องการต่าง ๆ ของลูกค้าและชุมชนและเป้าหมายขององค์การได้อย่างมีประสิทธิภาพและคุ้มค่าที่สุดของการพัฒนาและใช้ประโยชน์สูงสุดจากศักยภาพของพนักงานทุก ๆ คนในอันที่จะมุ่งมั่นไปสู่การปรับปรุงคุณภาพอย่างต่อเนื่องเป็นการสร้างความมั่นใจโดยการมีมาตรการป้องกันไม่ให้ความผิดพลาดเกิดขึ้นโดยเริ่มตั้งแต่ขั้นการออกแบบและขั้นการดำเนินงานจนถึงขั้นที่ได้ผลผลิตออกมาจะมีคุณภาพตามมาตรฐานที่กำหนดไว้โดยที่ความมั่นใจนี้ต้องตั้งอยู่บนรากฐานของหลักวิชาข้อเท็จจริงหลักฐานเชิงประจักษ์และความสมเหตุสมผลเป็นสำคัญ นอกจากนี้ก็จะมีการนำผลการประเมินในทุกขั้นตอนมาใช้เพื่อการวางแผนออกแบบและการปฏิบัติเพื่อให้เกิดการปรับปรุงพัฒนาคุณภาพอย่างต่อเนื่องจากคำว่าลูกค้ารวมความไปถึงผู้ที่เกี่ยวข้องกับสินค้าหรือการบริการทุกฝ่ายทั้งภายนอกและภายในองค์การเช่น บุคลากรของธุรกิจหรือผู้ขายวัตถุดิบด้วยบุคลากรทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องจะต้องร่วมกันทำงานเป็นทีมงานเพื่อสร้างคุณภาพอย่างต่อเนื่องในการผลิตสินค้าหรือการบริการที่มีคุณภาพมิใช่เป็นการคอยตรวจสอบแก้ไขภายหลังในขณะเดียวกันองค์การหน่วยงานสถาบันจะเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้เป็นรูปแบบขององค์การในอนาคตที่จะต้องรับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงเป็นองค์การที่ขยายขอบเขตความสามารถในการสร้างอนาคตขององค์การอย่างต่อเนื่องโดยการเรียนรู้เพื่อความอยู่รอด(Survival learning) เพื่อกรปรับตัว(Adoptive learning) และเพื่อการเปลี่ยนแปลงผู้บริหารในองค์การแห่งการเรียนรู้จะต้องสนับสนุนให้บุคลากรทั้งหมดขององค์การมีศักยภาพในการเรียนรู้มีการแลกเปลี่ยนข้อมูลให้ทันสมัยผู้บริหารในองค์การแห่งการเรียนรู้จึงต้องรู้จักฟัง(Listen) จูงใจ(Motive) การสอนงาน(Coach) และการถนอมรักษา(Nurtur) พนักงานของตนแทนที่จะสั่งการหรือนัยหนึ่งต้องลดบทบาทตัวเองจากเจ้านาย(Boss) ลงเป็นหัวหน้าทีม(Team Leader)เพื่อจะใกล้ชิดกับลูกน้องมากขึ้นอย่างไรก็ตามในการปฏิบัติจะต้องมีจริยธรรมคุณธรรมประจำในการทำงานองค์การในอนาคตจะไม่เป็นเพียงสถานที่ผู้คนก้มหน้าก้มตาทำงานแลกกับค่าตอบแทนเท่านั้นแต่ควรเป็นสถานที่มีความหมายต่อจิตใจของพนักงานที่จะซึ่งจะให้ความรักความสามัคคีความอบอุ่นเอื้ออาทรต่อกันเหมือนเป็นที่อยู่อาศัยหลังที่ 2 เป็นที่รวมของจิตวิญญาณของพนักงานผู้บริหารองค์กรทุกระดับ ผู้บริหารองค์การอาจจัดให้มีการอบรมให้ความรู้ทางธรรมฝึกสมาธิปลุกจิตสำนึกการมีคุณธรรมจริยธรรมให้แก่พนักงานทุกระดับเข้าใจในสัจธรรมของชีวิตเพื่อให้องค์กรของหน่วยงานหรือสถาบันการทำงานเป็นที่ทำงานที่พนักงานเจ้าหน้าที่ทุกคนรู้สึกรักผูกพันเป็นความรู้สึกความเป็นเจ้าของสำนักงานและการทำงานที่เป็นสุขรวมไปถึงเป็นการสร้างจริยธรรมความรับผิดชอบต่อสังคมส่วนรวมและคุณธรรมทางธุรกิจวิชาชีพของตนเองรวมไปถึงของประเทศชาติด้วย

ดังนั้นจะเห็นว่าการเปลี่ยนแปลงของโลกยุคศตวรรษที่ 21 นี้ส่งผลทำให้การบริหารการจัดการจะต้องปรับเปลี่ยนเทคนิควิธีการการจัดการสมัยใหม่ให้ทันกับโลกในยุคนี้ด้วยผู้บริหารการจัดการในองค์การปัจจุบันจะต้องเรียนรู้ภาวการณ์เปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจสังคมวัฒนธรรมการเมืองการปกครองของแต่ละประเทศรวมไปถึงทั้งจะต้องรู้จักตระหนักถึงธุรกิจคู่แข่งขันซึ่งอาจจะมาจากประเทศใด ๆ ในมุมหนึ่งมุมใดของโลกได้ตลอดเวลาถ้าหากผู้บริหารองค์การไม่สามารถติดตามและวิเคราะห์ความเปลี่ยนแปลงของโลกเท่าทันเหตุการณ์แล้วผู้บริหารก็จะไม่สามารถบริหารจัดการให้องค์การของตนเองสามารถแข่งขันในโลกยุคศตวรรษที่ 21 นี้ได้เลย.